Dag 28-11 oktober

Vanochtend de laatste dingen in de koffers gedaan en naar beneden gebracht, daar konden we ze opslaan in een kamer tot vanavond, we worden pas om half 9 gehaald dus hebben nog de hele dag hier alleen moesten we natuurlijk wel de hotelkamer in de ochtend verlaten.

Daarna naar de ontbijtzaal op de tweede etage waar ook het terras met zwembad is, de deuren naar het terras stonden al wagenwijd open en er waren strandstoelen neergezet wat we nog niet eerder gezien hadden, het beloofde dus een warme dag te worden.

Wel even vreemd om met z’n tweeën te zijn maar ook heel lekker, zelf ons programma maken en geen tijden mee J

 

 

De Tafelberg was dicht door de harde wind vanmorgen dus die lieten we maar even varen.

Er waren nog wat dingen die we wilden doen en zien hier in Kaapstad en om 10.00 uur stonden we bij de hop on hop off bus, er gaan twee routes, de rode en de blauwe en wij kozen voor de blauwe, die stopt bij Kirstenbosch wat ons eerste doel was.

 

 

 

Kirstenbosch National Botanical Gardens is een gigantisch grote tuin (ruim 500 ha) met 25.000 verschillende soorten bloemen, planten en bomen en prachtig in de lente natuurlijk. We hebben hier 2 uur rondgelopen en wat een stilte hier vergeleken met de stad. We wilden natuurlijk ook nog even naar het uitkijkpunt maar dat was een behoorlijke klim in deze warmte maar de moeite waard uiteraard.

 

Na een lekkere kop koffie weer naar de bus gelopen en op naar de volgende stop.

We hadden iets gelezen over een rondleiding in het township van Houtbaai (township Imizamo Yethu) en omdat de rondleiding van het township in Port Elisabeth echt uitgelopen was op een fiasco besloten we het toch nog een keer te wagen.

Je kon dit in de bus bespreken en de gids werd gebeld en wachtte ons op bij de halte, de gids genaamd Africa woonde hier zelf met zijn vrouw en dochter en in het begin vonden we het toch wel een beetje spannend want je weet tenslotte maar nooit, sommige mensen kwamen wat apart over.

 

We hebben heel veel mensen ontmoet, zijn binnen geweest in zo’n krotwoning (ten minste voor ons dan) Er lag een jongen op de bank en het stonk er vreselijk binnen naar afval, was een giga bende en de ratten hielden hier ook huis. We waren wel een beetje angstig om op de vloer te staan (een paar planken hout) want die gaf helemaal mee, de slaapkamer bestond uit een bed waar 6 mensen in sliepen en overal lag wasgoed en afval. Het aparte was wel dat er weinig ruimte was maar helemaal vol stond met apparaten, wasmachine, oven, magnetron en twee hele grote televisies.

 

We zijn nog in verschillende “winkels” geweest zoals een kapper, supermarkt, soort van snackbar waar we nog een oliebol kregen aangeboden maar die lag in een vitrine naast gefrituurde kippenpoten en dan bedoel ik niet de kippenpoten die wij kennen maar meer de poten met de tenen en de vliegen hadden deze etenswaren ook al ontdekt. Met heel veel smoesjes hebben we ze toch weten te overtuigen dat we geen oliebollen wilden, we hadden nl. geen zin in een voedselvergiftiging maar het was wel moeilijk om nee te zeggen tegen deze goede bedoelingen.

 

Nog meer winkeltjes (die bestaan meestal uit een container met een deur erin) bezocht, een kerk waar een schoolklasje net dansles kreeg en werden voorgesteld aan zijn vrouw, dochtertje, en verder iedereen die hij tegen kwam.

Er werden ook allerlei handwerkartikelen gemaakt en verkocht en wij hebben hier een soort doek gekocht waarop olifanten waren geschilderd.

Na een uur liepen we weer terug naar de bus (wel onder begeleiding van Africa want als blanke hier alleen lopen is echt niet verstandig), we gaven hem nog 100 rand (10 euro) als tip en de tranen liepen over zijn wangen wat hij probeerde te verbergen maar dat lukte dus niet, we weten in ieder geval zeker dat dit geen komedie was.

Dit bezoek was zo vreselijk indrukwekkend dat het ons nog heel lang zal bijblijven en waarschijnlijk nooit vergeten hoe deze mensen leven of eigenlijk overleven, het schijnt dat ze wel heel gelukkig zijn maar voor ons is dit onvoorstelbaar.

Weer in de bus reden we nog een hele mooie route langs de kust die we gisteren ook gereden hadden maar zeker geen straf om nog een keer te genieten van dit uitzicht, uiteraard zaten we bovenin de bus waar dus geen dak op zit vandaar dat ze deze bus hier in Zuid Afrika ook topless bus noemen.

We stapten nog een keer uit bij een prachtig wit strand met super hoge golven om even uit te waaien. (even voorbij Hout Bay)

 

Na 20 minuten kwam de volgende bus en die pakten we weer en wat een geluk want dat was de laatste van de dag, het was 15.40 uur dus nooit aan gedacht dat ze maar tot die tijd gingen, dat had ons aardig wat gekost als we met een taxi terug hadden moeten gaan.

 

We zagen dat de Tafelberg weer open was maar hebben de gok toch maar niet gewaagd, het waaide zo hard op het strand en wilde niet in de kabelbaan zitten en gelijk weer terug moeten omdat hij dan weer gesloten werd.

 

Het was voor ons niet echt een must om naar boven te gaan dus zijn we bij het Waterfront uitgestapt, even op een terrasje een wijntje gepakt en nog wezen winkelen zonder iets te kopen trouwens.

Bij de Italiaan hebben we allebei een pizza genomen en daarna naar het hotel.

Ik wilde me nog wel even wat opfrissen, een ander t-shirt aan en andere schoenen voor in het vliegtuig.

De taxi die ons naar het vliegveld zou brengen was er al om kwart voor 8, nou jammer dan maar hij moest toch echt even wachten, dat was helemaal geen probleem want hij zou er tenslotte pas om half 9 zijn.

Jeetje wat een rit naar het vliegveld zeg, wat een figuur die chauffeur, hij deed me denken aan Mr. Bean maar dan met een heel hoog stemmetje en kon geen seconde zijn mond houden. Je zou dat maar 4 weken lang als reisleider hebben, pfft!

We waren dus blij dat we op het vliegveld waren, alles liep gesmeerd en de vlucht vertrok zelfs een half uur eerder. Jos heeft goed geslapen op de nachtvlucht maar ik kon maar niet in slaap komen, om half 6 lukte het dan eindelijk en werd om half 9 wakker van een ontbijtje wat rondgebracht werd.

We landden ook een half uurtje eerder alleen nog een kwartier getaxied, de koffers waren er redelijk snel en de taxi stond al op ons te wachten.

Van Lisa kregen we gelijk een sms’je vanaf de dierentuin in Amersfoort, ze kon natuurlijk geen vrij krijgen.

Bij thuiskomst was Patrick hier met een verse kop koffie, mijn moeder met een bos bloemen en uiteraard de poezen die ons wel heel erg gemist en ons de hele dag achtervolgd hebben en wij hebben ze natuurlijk ook heel erg gemist.