Dag 17-30 september

 

Vannacht een paar keer wakker geweest, niet zo heel best geslapen maar dat was niet zo heel erg, het bed lag wel heel erg lekker.

Om 4 uur ben ik toch wel weer goed in slaap gevallen en werd even later weer wakker, keek op mijn horloge en…shit, shit, shit, het was 6 uur, net een kwartier te laat voor de zonsopkomst. Ik schoot uit bed, griste mijn camera en racete naar buiten waar ik bijna de hele groep tegenkwam die dus wel hun wekker hadden gezet.

De zon was net boven de zee, jammer ik was te laat maar heb toch nog maar wat foto’s gemaakt van de rode gloed. Morgen nog een kans.

Tot half 9 weer geslapen en was lekker om rustig aan te kunnen doen.
Na het ontbijt hebben we maar besloten vandaag te relaxen en verder niets te gaan doen.

Jos had nog wel een cache hier in de buurt gevonden die we dan maar eerst een gingen proberen te zoeken, 74 treden omhoog stond erbij, de trap liep door de bush dus ervan af wijken leek ons niet zo verstandig in verband met slangen en andere enge kruipers.

Niets gevonden helaas, nou jammer dan. We gaan ons daar niet druk om maken.

Daarna via de trap naar het strand gelopen en een heel stuk door het water over het strand gelopen, je komt zelfs op dit tijdstip (het was rond 11.00 uur) haast niemand tegen behalve een visser en een paar mensen op een paard.

Jos heeft nog getracht te zwemmen maar de branding is zo sterk dat het moeilijk was daar doorheen te komen en niet echt ongevaarlijk.

 

Verder heerlijk niets gedaan, op een bedje voor de Lodge gelegen, geluncht en wat geluierd.

Vanmiddag ontdekte Jos nog een cache waar hij even wilde kijken, het was 1,5 km lopen en daar had ik dus echt geen zin in, haha, ik zat/lag wel goed hier.
Om 15.00 uur groot alarm van de “buurvrouw”, een walvis gesignaleerd. Ten minste dat leek zo, gauw de verrekijker en ja hoor eentje zwom hier voor de kust met allemaal springende dolfijnen om hem of haar heen, wow wat een emoties weer, geen idee waarom dit je diepste gevoelens raakt maar het was geweldig.

Even later zagen we er nog meer, die waren met z’n tweeën en constant aan het springen, spuiten en spelen (of voortplanten, dat kan natuurlijk ook ) dit heeft zeker een uur geduurd en heb nog lamme armen van het hanteren van de verrekijker maar dat heb ik er graag voor over.

Ondertussen kwam Jos terug, de cache gevonden en heeft nog geprobeerd een foto te maken van de walvissen maar zo’n supergrote lens hebben we niet dus dat is haast niet te doen.
Het zien ervan is gewoon geweldig.

 Om half 5 nog even naar het strand gelopen en nu naar de andere kant maar de zon was al aan het ondergaan aan de bergkant en het was aardig fris plus dat het vloed was, toch wel lekker nog even door het water lopen. We zagen nog een visser die beet had en een enorme pijlstaartrog uit het water vistte.

Wat een heerlijk dagje hier in Chintsa, ik zou nog wel langer willen blijven of gewoon in onze winter hier een maandje willen vertoeven.