Dag 18-01 oktober

.

 

 

Vanochtend is het gelukt, Jos was op tijd wakker en is met de camera in de aanslag naar het strand gelopen om de zonsopkomst te fotograferen, zo kon ik blijven liggen haha!!

 

Helaas moesten we onze mooie verblijf weer verlaten en gingen na het ontbijt richting Port Elisabeth, dat was ongeveer 350 km rijden en we zouden ongeveer met lunchtijd aankomen.

Eerst rijden we naar East London waar we een korte stadstour krijgen, nou dat hadden ze ook wel over mogen slaan, gewoon wat straatjes doorrijden met de bus, het stelde dus weinig voor.  Eén keer even snel eruit voor het standbeeld van Steve Biko maar verder geen spektakel.

Om een uur of 11 stoppen we even voor een koffie en gebakbreak wat wel op de route lag dus dat wel

even genieten

Zo rond half 1 rijden we Port Elisabeth binnen wat wel gezellig aandoet met een hele lange boulevard langs het strand, het ziet zwart van de zwemmende mensen in de zee dus de temperatuur van het water zal hier wel lekker zijn.

We zijn even langs het hotel gereden maar het was nog te vroeg om in te checken dus zijn we ongeveer 2 km verder uit de bus gegooid, zo konden we zelf lekker terug lopen, uitwaaien (het waait hier echt heel hard) en iets zoeken om te lunchen.

Jos en ik kozen voor een leuk tentje wat een beetje deed denken aan La Place en bestelde allebei een club sandwich, wow wat een hoeveelheid, dat kregen we natuurlijk niet op maar het smaakte heerlijk. Het duurde alleen wel erg lang voordat we het kregen maar we zaten daar lekker dus geen probleem.

 

Rond half 4 waren we bij het hotel en kregen een kamer op de eerste verdieping, jammer want er waren ook kamers op de tweede verdieping met balkon alleen hadden wij dit keer pech, de hotelkamer viel ook erg tegen. De ramen konden maar 5 cm open wat morgenochtend natuurlijk problemen geeft met het fotograferen van de zonsopgang en meestal krijg ik het wel een beetje benauwd als de ramen niet goed open kunnen. Verder stonk het er vreselijk naar de mottenballen, waren de glazen in de badkamer nog smerig van de vorige gasten (er zaten nog tandpastaresten in en zag mondafdrukken op de bovenkant, gatver). Het bed was een groot eenpersoonsbed zullen we maar zeggen en we vroegen ons af hoe we daar in gingen passen, Jos is nog even naar de receptie geweest om te vragen naar een andere kamer maar die was er natuurlijk niet. Nou ja we gaan ons er maar niet druk om maken maar dit was wel een tegenvaller.

Dan was er nog de excursie van vanmiddag, ik had al getwijfeld of ik daar wel aan deel zou nemen, het was nogal prijzig (€ 50,00 pp) en ik vroeg me af of dit het wel waard was, we hebben toch maar meegedaan en ook dit was vandaag een tegenvaller.

We werden om 4 uur opgehaald door een gids Nelson (eigenlijk het enige leuke van de hele excursie, hij wist heel veel en boeiend te vertellen) Reden eerst naar de een township, op zich is dat wel indrukwekkend als je ziet hoe de mensen daar leven tussen de afvalbergen en hutjes gemaakt van wat hout en golfplaten maar toen de bus daar eenmaal stopten kwamen er hordes kinderen die gelijk in de fotopose sprongen en alleen maar op de foto wilden, dat maken ze waarschijnlijk dagelijks mee. We kregen een rondleiding en daarna reden we naar een Shebeen (vroeger een illegaal café) waar eerst een soort van reggae groepje hun kunstje deed en daarna probeerde een cd te slijten.

Daarna kregen we een homemade diner in de Shebeen wat ook niet zoveel voorstelde, vooral toen ik een hap van de aardappelpuree nam en het griesmeel bleek te zijn haha, gatver!

Na het diner kregen we nog een half uur optreden van een soort gospelkoor, swingen deed het wel maar klonk zo vreselijk vals en ook deze groep probeerde weer een cd aan ons te verkopen, al met al voelde ik me redelijk opgelicht.

Kleine geruststelling was wel dat veel van het geld van de excursie naar de scholen, medicijnen etc. gaat van de townships.

Om een uur of 8 waren we terug en hebben ons toen maar vol laten lopen (met koffie dan J ) en hebben de hele avond op het terras gezetenTja soms heb je wel eens een mindere dag en daar mag deze dan bij horen, hopelijk is dit dan ook de enige.

Nu maar eens kijken hoe we de nacht doorkomen in dat bed, de lengte is ook lachen. Veel te kort (of zijn wij te lang????)