Vanochtend de laatste dingen in de koffers gedaan en naar
beneden gebracht, daar konden we ze opslaan in een kamer tot vanavond, we
worden pas om half 9 gehaald dus hebben nog de hele dag hier alleen moesten we
natuurlijk wel de hotelkamer in de ochtend verlaten.
Daarna naar de ontbijtzaal op de tweede etage waar ook het
terras met zwembad is, de deuren naar het terras stonden al wagenwijd open en
er waren strandstoelen neergezet wat we nog niet eerder gezien hadden, het
beloofde dus een warme dag te worden.
Wel even vreemd om met z’n tweeën te zijn maar ook heel
lekker, zelf ons programma maken en geen tijden mee J
De Tafelberg was dicht door de harde wind vanmorgen dus die lieten we maar even varen.
Er waren nog wat dingen die we wilden doen en zien hier in
Kaapstad en om 10.00 uur stonden we bij de hop on hop off bus, er gaan twee
routes, de rode en de blauwe en wij kozen voor de blauwe, die stopt bij
Kirstenbosch wat ons eerste doel was.
Kirstenbosch National Botanical Gardens is een gigantisch
grote tuin (ruim
500 ha)
met 25.000 verschillende soorten bloemen, planten en bomen en prachtig in de
lente natuurlijk. We hebben hier 2 uur rondgelopen en wat een stilte hier
vergeleken met de stad. We wilden natuurlijk ook nog even naar het uitkijkpunt
maar dat was een behoorlijke klim in deze warmte maar de moeite waard
uiteraard.
Na een lekkere kop koffie weer naar de bus gelopen en op
naar de volgende stop.
We hadden iets gelezen over een rondleiding in het township
van Houtbaai (township Imizamo Yethu) en omdat de rondleiding van het township
in Port Elisabeth echt uitgelopen was op een fiasco besloten we het toch nog
een keer te wagen.
Je kon dit in de bus bespreken en de gids werd gebeld en
wachtte ons op bij de halte, de gids genaamd Africa woonde hier zelf met zijn
vrouw en dochter en in het begin vonden we het toch wel een beetje spannend
want je weet tenslotte maar nooit, sommige mensen kwamen wat apart over.
We hebben heel veel mensen ontmoet, zijn binnen geweest in
zo’n krotwoning (ten minste voor ons dan) Er lag een jongen op de bank en het
stonk er vreselijk binnen naar afval, was een giga bende en de ratten hielden
hier ook huis. We waren wel een beetje angstig om op de vloer te staan (een
paar planken hout) want die gaf helemaal mee, de slaapkamer bestond uit een bed
waar 6 mensen in sliepen en overal lag wasgoed en afval. Het aparte was wel dat
er weinig ruimte was maar helemaal vol stond met apparaten, wasmachine, oven,
magnetron en twee hele grote televisies.
We zijn nog in verschillende “winkels” geweest zoals een
kapper, supermarkt, soort van snackbar waar we nog een oliebol kregen
aangeboden maar die lag in een vitrine naast gefrituurde kippenpoten en dan
bedoel ik niet de kippenpoten die wij kennen maar meer de poten met de tenen en
de vliegen hadden deze etenswaren ook al ontdekt. Met heel veel smoesjes hebben
we ze toch weten te overtuigen dat we geen oliebollen wilden, we hadden nl.
geen zin in een voedselvergiftiging maar het was wel moeilijk om nee te zeggen
tegen deze goede bedoelingen.
Nog meer winkeltjes (die bestaan meestal uit een container
met een deur erin) bezocht, een kerk waar een schoolklasje net dansles kreeg en
werden voorgesteld aan zijn vrouw, dochtertje, en verder iedereen die hij tegen
kwam.
Er werden ook allerlei handwerkartikelen gemaakt en verkocht
en wij hebben hier een soort doek gekocht waarop olifanten waren geschilderd.
Na een uur liepen we weer terug naar de bus (wel onder
begeleiding van Africa want als blanke hier alleen lopen is echt niet
verstandig), we gaven hem nog 100 rand (10 euro) als tip en de tranen liepen
over zijn wangen wat hij probeerde te verbergen maar dat lukte dus niet, we
weten in ieder geval zeker dat dit geen komedie was.
Dit bezoek was zo vreselijk indrukwekkend dat het ons nog
heel lang zal bijblijven en waarschijnlijk nooit vergeten hoe deze mensen leven
of eigenlijk overleven, het schijnt dat ze wel heel gelukkig zijn maar voor ons
is dit onvoorstelbaar.
Weer in de bus reden we nog een hele mooie route langs de
kust die we gisteren ook gereden hadden maar zeker geen straf om nog een keer
te genieten van dit uitzicht, uiteraard zaten we bovenin de bus waar dus geen
dak op zit vandaar dat ze deze bus hier in Zuid Afrika ook topless bus noemen.
We stapten nog een keer uit bij een prachtig wit strand met
super hoge golven om even uit te waaien. (even voorbij Hout Bay)
Na 20 minuten kwam de volgende bus en die pakten we weer en
wat een geluk want dat was de laatste van de dag, het was 15.40 uur dus nooit
aan gedacht dat ze maar tot die tijd gingen, dat had ons aardig wat gekost als
we met een taxi terug hadden moeten gaan.
We zagen dat de Tafelberg weer open was maar hebben de gok
toch maar niet gewaagd, het waaide zo hard op het strand en wilde niet in de
kabelbaan zitten en gelijk weer terug moeten omdat hij dan weer gesloten werd.
Het was voor ons niet echt een must om naar boven te gaan
dus zijn we bij het Waterfront uitgestapt, even op een terrasje een wijntje
gepakt en nog wezen winkelen zonder iets te kopen trouwens.
Bij de Italiaan hebben we allebei een pizza genomen en
daarna naar het hotel.
Ik wilde me nog wel even wat opfrissen, een ander t-shirt
aan en andere schoenen voor in het vliegtuig.
De taxi die ons naar het vliegveld zou brengen was er al om
kwart voor 8, nou jammer dan maar hij moest toch echt even wachten, dat was
helemaal geen probleem want hij zou er tenslotte pas om half 9 zijn.
Jeetje wat een rit naar het vliegveld zeg, wat een figuur
die chauffeur, hij deed me denken aan Mr. Bean maar dan met een heel hoog
stemmetje en kon geen seconde zijn mond houden. Je zou dat maar 4 weken lang
als reisleider hebben, pfft!
We waren dus blij dat we op het vliegveld waren, alles liep
gesmeerd en de vlucht vertrok zelfs een half uur eerder. Jos heeft goed
geslapen op de nachtvlucht maar ik kon maar niet in slaap komen, om half 6
lukte het dan eindelijk en werd om half 9 wakker van een ontbijtje wat
rondgebracht werd.
We landden ook een half uurtje eerder alleen nog een
kwartier getaxied, de koffers waren er redelijk snel en de taxi stond al op ons
te wachten.
Van Lisa kregen we gelijk een sms’je vanaf de dierentuin in
Amersfoort, ze kon natuurlijk geen vrij krijgen.
Bij thuiskomst was Patrick hier met een verse kop koffie,
mijn moeder met een bos bloemen en uiteraard de poezen die ons wel heel erg
gemist en ons de hele dag achtervolgd hebben en wij hebben ze natuurlijk ook
heel erg gemist.
